ඇය කොහිද????

මල් ඔසරියෙන් සැරසී හැමවිටම               වගේ

පොත් ටික තුරුළු කරගෙන අපෙ දෙවට     දිගේ

තැන්පත් කමට තාලෙට පා තබපු              අගේ

ඔබ ගිය අයුරු තාමත් පෙනෙනවා             වගේ

සිසුකැළ වෙතට පොවමින් සිප්       මනාවන්

නිතරම මුවග රැදි පෙම්බර              සිනාවන්

අමතක කරපු හැමදුක්                 වේදනාවන්

ජාතිත් මගේ අම්මා                     වාසනාවන්

පැහැබර අනාවක් නැති බව                     සිහිවෙනවා

දුක්බර හැගුම් හැමවිටකම                        මතුවෙනවා

දුක් කදුළැලි පිරී දෙනයන                        නලියනවා

පෙම්බර අම්මෙ ඔබ ගැන තව                වැලපෙනවා

නැටුවෙමි සිනාවිමි නගමින් රස                දෝත

දුක්වීමි හැඩිමි හැමුවෙන් සැඩනල             බීත

දිව්වෙමි බැලුවෙමි පාලුයි සතර                 අත

සෙව්වෙමි සොයමි අම්මා අද ගෙදර          නැත

අපගේ ගෙපැල ඔබටහ අමිහිරි              විද

මිහිකත ඔබට සුව යහනක්            දුන්නාද

මුමුනන සුළං රැළි සමගින් වී               හාද

ගෙදරදි වගේ තවමත් කවි           ලියනවද

අව්වැසි සුළං නිති පීඩා නොම          දේවා

නිසසල රැයේ තනිකම නම්   නොදැනේවා

තරුවැල් සමග හද ආලෝකය          දේවා

ඔබගේ සොහොනෙ දහසක් මල් පිබිදේවා!!!